Saturday, June 9, 2012

Write Something, Create Life


Simula high school, madalas na akong nagsusulat ng kung ano-ano. Mga sulatin na ang iba ay nakatago pa hanggang ngayon, ang iba naman ay hindi ko na alam kung nasaan, at ang iba ay nailathala ko na sa blog na ito. Marami na kung tutuusin ngunit hindi pa rin ako nagsasawa na magsulat ng mga ideyang minsan ay pumasok sa aking isipan. Ang iba sa mga ito ay pawing walang katuturan ngunit sadyang wala akong pakialam, ako ay nagsusulat, tuldok.

Ngunit bakit nagsusulat ang karamihan sa mga tao? Ano ang pwedeng mga maging dahilan? Para saakin, nagagamit koi to para makipag-komunikasyon sa iba.  Nagiging daan ito para masabi ko ang mga bagay na mahirap sabihin para sa isang partikular na tao. Maaari ring para mailabas ko lang ang aking mga nararamdaman, maging ito man ay kasiyahan, kalungkutan, hinagpis, katagumpayan,kasawian,  pagmamahal, o kung ano pamang kadahilanan. May mga pagkakataon ring isinusulat ko ang mga pangyayaring nagaganap sa aking buhay, ito ay paraan ko upang malaman ng aking mga kaibigan kung ano na ang aking kalagayan. Malayo man ako sa kanila, alam nila kung ano ang aking mga nararamdaman.

Isa itong epektibong paraan diba? Napansin ko din na dahil sa aking mga sulat nababalikan ko kung ano man iyong mga bagay na naganap sa aking buhay sa mga nagdaang panahon. Nababalikan ko ang mga sandaling ako ay punong puno ng kasiyahan o iyong mga panahong galit ako sa mundo. Nakakatawa man pero totoo ang mga iyon. Naalala ko na sa nakaraang taon, nailathala ko dito ang aking sama ng loob sa isang tao. Natatawa nalang ako kapag iyon ay aking nababasa, puno ng drama talaga ang buhay ng tao, haha.

May positibong naibibigay din sa akin ang pagsusulat. Nabibigyan nito ako ng paraan para makapag-isip at mag-reflect sa mga bagay-bagay na nagaganap sa aking buhay. Inilalabas nito ang iba pang dimension ng aking pagkatao. Nagagawa nitong harapin ko ang aking mga takot, maramdaman ang pagmamahal, at matawa sa mga biro.

Ang mga sandaling nagagamit ko sa pagsusulat ay mas mahalaga kaysa sa mga panahon nakaupo lang ako at nanonood ng mga walang kabuluhang palabas o mga panahong ako ay walang ginagawa at natutulog lang. Sa pagsusulat ko, naitutuwid ko ang mga pagkakamaling nagawa o nalalaman ko ang mga bagay na dapat ko pang gawin. Iyon ay dahil sa nabanggit ko na, REFLECTION.

Hindi man ako magaling magsulat ngunit ipagpapatuloy ko ito. Ang importante, wala akong natatapakang ibang tao. Kung ako man ay galit sa ibang tao, isulat ko man ang kanilang mga ginawa ay hindi naman nila malalaman ang pangalan. Alam ko rin kasi na hindi lahat kailangang isulat. Ika nga, “may limitasyon.”

Isusulat ko ang aking buhay, maglalathala ako ng mga istorya, mga tula, at kung ano-ano pa. Wala namang masama, hindi po ba?

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...